rozwarstwienie siatkówki Options
rozwarstwienie siatkówki Options
Blog Article
Wypełnij formularz, a my zadzwonimy do Ciebie w celu umówienia darmowej wizyty u specjalisty. Wyniki omówimy na tej samej wizycie!
1. more info Wszczepy mające postać gąbki lub taśmy silikonowej (taśmy są używane zwłaszcza w przypadkach licznych zwyrodnień kraciastych i otworów zajmujących ponad połowę siatkówki oraz przy bardzo rozległych odwarstwieniach). Ich celem jest wgłobienie ściany gałki ocznej, przez co możliwe jest zbliżenie nabłonka barwnikowego z odwarstwioną częścią siatkówki.
W wyniku niektórych patologicznych mechanizmów u osób predysponowanych dochodzi do procesu rozwarstwiania. O odklejeniu się siatkówki mówi się wtedy, gdy dojdzie do oddzielenia się warstw siatkówki od jej nabłonka barwnikowego i naczyniówki.
Do rozwarstwienia dochodzi na poziomie nabłonka barwnikowego siatkówki – jednej z dziesięciu jej warstw. Nabłonek nie bierze udziału w procesie widzenia, jednak odgrywa inne bardzo ważne funkcje jak np.:
Jeśli natomiast wystąpiło tylko przedarcie, bez odwarstwienia, wystarczy zabieg ambulatoryjny z użyciem lasera lub krioterapii.
Odwarstwienie siatkówki jest tak naprawdę prawdopodobne u wszystkich, a w szczególności u kobiet po fifty. roku życia. Wraz z upływającymi latami zmianie ulega struktura siatkówki, a także ciała szklistego – galaretowatej substancji, która wypełnia wnętrze oka. Po 50. roku życia ciało szkliste nie jest już połączone z siatkówką. Jeśli w wyniku łączenia go włókna są wystarczająco elastyczne, powodują ciągnięcie i oderwanie siatkówki od naczyniówki.
Nieleczone odklejenie się siatkówki może doprowadzić do utraty wzroku miarę put upępowania choroby.
Jeśli chcesz być na bieżąco z informacjami na temat zdrowia i zdrowego stylu życia, zapraszamy na nasz portal ponownie! Więcej z kategorii Okulistyka
Najczęściej do odłączenia siatkówki prowadzi tzw. tylne odłączenie ciała szklistego – substancji wypełniającej gałkę oczną (tzw. odwarstwienie przedarciowe). W miejscach, gdzie jest ono najsilniej połączone z siatkówką (obwód ognisk degeneracyjnych) ryzyko przedarcia warstwy światłoczułej jest największe.
Powoduje to ponowne zbliżenie tego elementu oka do siatkówki. Jeśli jest taka konieczność, dodatkowo podaje się gaz, który wypełnia gałkę oczną i przyciska ją do struktur oka.
Operacja siatkówki w 90% pomaga ponownie „przycisnąć” siatkówkę. Jednak warto pamiętać, że nie zawsze wiąże się to z poprawą widzenia. Jeśli doszło do odwarstwienia, mogły nastąpić nieodwracalne zmiany w fotoreceptorach, co często skutkuje pogorszeniem się wzroku.
Następnie dokonuje się zamknięcia otworów za pomocą kriokoagulacji. Płyn podsiatkówkowy wchłania się sam, natomiast jeżeli odwarstwienie trwało długo może wymagać drenażu.
Promieniowanie wytwarzane przez laser lub strumień ciekłMoi azotu powoduje, że w okolicy rozdarcia tworzy się niewielka blizna, która utrzymuje siatkówkę i zapobiega jej odwarstwieniu.
Jak już wspomniano, na obszarze rozwarstwionej siatkówki dochodzi do przerwania połączeń między komórkami nerwowymi poszczególnych jej warstw. Ponieważ siatkówka jest tkanką, która się nie regeneruje, nie można odtworzyć jej prawidłowej struktury na tym obszarze.
Report this page